Czwartek VIII Tygodnia Zwykłego, Rok A
Ewangelia: Mt 17, 1-9
Słowo na pustyni: Kontemplacja
• Jezus zabiera ze sobą na Górę Tabor Piotra, Jakuba i Jana. Zapewne chce ich umocnić w powołaniu, gdyż są przygnębieni Jego słowami o nadchodzącym Krzyżu, Męce i śmierci ich Mistrza. Zapowiedź Krzyża wprowadza ich w doświadczenie kontemplacji Boga, który budzi zachwyt, nie może się jednak odbyć bez słuchania i wypełniania tego, co Bóg mówi. Kontemplowanie obecności i bliskości Jezusa rodzi więź z Jezusem, która pozwoli Apostołom przetrwać mrok nadchodzącego Triduum Paschalnego.
• Czy pozwalasz Jezusowi zaprowadzić się w przestrzeń samotności i ciszy, abyś mógł wnieść się na wyżyny modlitwy głębokiej i żarliwej? Co jest Twoją Górą Tabor? Gdzie i jak doświadczyłeś spotkania z Bogiem twarzą w twarz, które odmieniło Twoją wiarę? Czy wytrwale szukasz w swojej codzienności Oblicza Boga?
• Bóg rozumie, że trudności, jakie napotykasz na drodze wiary, są dla Ciebie czasami zbyt duże. Chce Ci pokazać, że On jest większy, niż jakiekolwiek przeszkody. Przetrwasz swoją Kalwarię, jeśli z wyprawy na swój Tabor zapamiętasz, że Bóg jest zawsze blisko, nawet jeśli nie widzisz Go jaśniejącego blaskiem chwały; jeśli Twoje serce będzie otwarte na Słowo Boga i gotowe wypełniać Jego wolę; jeśli chwycisz mocno wyciągniętą dłoń Jezusa i pozwolisz się podnieść ze swoich lęków i obaw. Bóg jest zawsze przy Tobie. Uczyń dziś swoją modlitwę kontemplacją, wracając do tych momentów, w których wyraźnie odczuwałeś Jego bliskość, a jeśli jeszcze nie przeszedłeś przez doświadczenie Góry Tabor, poproś dziś Boga o tę łaskę.
Izabela Kasprowicz-Żmuda
Opinia teologiczna – o. Szczepan Szpyra SVD
