Poniedziałek XIV Tygodnia Zwykłego, Rok A
Ewangelia: Mt 9, 18-26
Słowo na pustyni: Wiara
• Jezus podąża do domu przełożonego synagogi aby dokonać, tak po ludzku, rzeczy niemożliwej. Przechodząc pośród tłumu ociera się zapewne o wiele osób, ale tylko na jedną z nich zwraca szczególną uwagę. Na kobietę, która od wielu już lat cierpiała z powodu krwotoku. To, co zwraca uwagę Jezusa, to wiara tej kobiety. Rodziców zmarłej dziewczynki Jezus również zachęca do ufnej wiary. Przykład uzdrowionej kobiety i wskrzeszonego dziecka świadczy o tym, że dla Niego nie ma rzeczy niemożliwych, lecz przestrzeń w której dzieją się cuda, jest owocem naszej wiary.
• Jak wygląda twoja wiara? Czy wierzysz że dla Jezusa nie ma żadnych przeszkód? Jaka rana w Tobie krwawi? Co sprawia, że uchodzi z ciebie życie? A może czujesz, że coś już w tobie umarło ? Czy oddałeś już swój ból Jezusowi? Czy może idziesz za radą głosu, który mówi ci, że jest już za późno, że nic nie da się zrobić?
• Jezus jest Panem życia i śmierci, a nawet więcej – On sam jest Życiem. Jezus przychodzi, aby dać nam życie, uzdrowić nasze zranienia i wskrzesić to, co umarło a pochodziło od Niego. Aby stał się cud, potrzebna jest Jego obecność – obecność Sprawcy cudów, ale potrzebna jest także twoja ufna wiara. Bez względu na to, o jaki cud się modlisz, czyń dziś w sercu małe akty wiary, powtarzając z ufnością: “Jezu, wierzę, że Ty możesz wszystko!”
Izabela Kasprowicz-Żmuda
Konsultacja teologiczna – o. Szczepan Szpyra SVD
