Czwartek XIV Tygodnia Zwykłego, Rok A
Ewangelia: Mt 10, 7-15
Słowo na pustyni: Nawrócenie
• Jezus tłumaczy Apostołom zasady głoszenia Ewangelii. Pragnie, aby owocem wszystkiego, co będą czynić, było nawrócenie ludzi. Uzdrowienia, wskrzeszenia, uwolnienia mają być widocznymi znakami Łaski Boga, który przede wszystkim chce zbawić. Aby skutecznie przyjąć i głosić Dobrą Nowinę, potrzebny jest wewnętrzny radykalizm wiary: brak przywiązania do dóbr materialnych, gotowość poniesienia ofiary i zgoda na odrzucenie. Jezus wie, że nie każdy przyjmie Prawdę i dar Zbawienia.
• Jak bardzo zależy Ci na zbawieniu swoim i innych? Czy robisz wszystko, co w Twojej mocy, aby odpowiedzieć na wezwanie Boga do nawrócenia? Czy współpracujesz z Jezusem, aby serca ludzi wokół Ciebie poznały Prawdę? A może zależy Ci bardziej na samych cudach i znakach, niż na ostatecznej nagrodzie?
• Bóg pragnie nawrócić Twoje serce Miłością, nie strachem czy poczuciem obowiązku, choć i te narzędzia czasami wykorzystuje. Chce Cię pociągnąć ku Sobie, abyś żył w blasku Jego Miłości. Twoje życie i duchowy wzrost to proces rozwoju, jesteś dzieckiem Ojca, który uczy Cię, co jest dobre a co złe. I choć jako mądry Rodzic On nie uwolni Cię od konsekwencji złych wyborów czy pomyłek, bo rozwój to także popełnianie błędów i wyciągnie z nich wniosków, to zawsze będzie przy Tobie, aby pomóc Ci podnieść się z upadku i zachęcić Cię do spróbowania raz jeszcze. Nawrócenie to codzienny proces. Jakie postępy dziś zrobiłeś? Z jakiego upadku podźwignęła Cię więź z Bogiem? Jeśli wydaje Ci się, że stoisz w miejscu, załóż dziennik duchowy – z perspektywy czasu będziesz lepiej widzieć, jakie postępy poczyniłeś i łatwiej Ci będzie zauważyć procesy, które sprawiają, że popełniasz błędy.
Izabela Kasprowicz-Żmuda
Konsultacja teologiczna – o. Szczepan Szpyra SVD
